'แจ๊สสยาม' ตีแผ่ตัณหา 'คนห่มเหลือง' ต้องลุ้น 'งู' จะได้ฉายมั้ย?

"แจ๊สสยาม" ชื่อจริงว่า กฤษฏ์ บุณประพฤทธิ์ วัย 76 ปี ทำหนังเรื่องแรก "สี่อันตราย" แม้จะไม่ประสบความสำเร็จด้านรายได้มากนัก แต่ผลจากความทุ่มเทอย่างเต็มที่ในหนังเรื่องแรก ส่งผลให้ชื่อของเขาเริ่มเป็นที่รู้จักในบรรดาผู้สร้างหนังไทย จนสุดท้ายจึงได้รับการทาบทามจาก "เกียรติ เอี่ยมพึ่งพร" ให้เข้ามาสังกัดอยู่ในค่ายไฟว์สตาร์

แจ๊สสยามนับเป็นคนที่โดดเด่นที่สุดคนหนึ่งของค่าย ด้วยผลงานออกมาอย่างต่อเนื่องและหลากหลาย เช่น ดอกโสนบานเช้า (2521) อารีดัง (2522) รักพยาบาท (2523) สายสวาทยังไม่สิ้น (2524) กตัญญูประกาศิต (2525) กัลปังหา(2526) สองพี่น้อง (2526) แรงหึง (2527) คนทรงเจ้า(2532) คือฉัน (2533) เป็นต้น ซึ่งผลงานภาพยนตร์เรื่องล่าสุดของเขาคือ ขอเก็บหัวใจเธอไว้คนเดียว (2538)

นอกจากนี้ยังมีส่วนสำคัญในการสนับสนุนนักแสดงหน้าใหม่หลายคน ให้ก้าวขึ้นมาเป็นดารายอดนิยมในเวลาต่อมา อาทิ เพ็ญพักตร์ ศิริกุล, สินจัย เปล่งพานิช, จินตหรา สุขพัฒน์ เป็นต้น (ข้อมูล-เว็บหอภาพยนตร์ www.fapot.org )

การกลับมาอีกของ "แจ๊สสยาม" ในรอบ 20 ปี ท่ามกลางกระแสดิจิทัล ดิสรัปชั่น ที่ส่งผลให้การการสร้างภาพยนตร์ แม้จะเป็นผู้กำกับฯมีชื่อ แต่ก็ไม่ง่ายที่จะดิวกับค่ายให้ลงตัว ความไม่ลงตัวหลายอย่างทำให้ต้องลงทุนทำหนังที่อยากนำเสนอในมุมมองของตัวเอง

"แจ๊สสยาม" รับเชิญ รศ.บรรจง โกศัยวัฒน์ ผู้กำกับฯชั้นครู ให้มาบอกเล่าเก้าสิบเกี่ยวกับการทำหนังจากอดีตจนถึงปัจจุบันแก่นักศึกษาปริญญาโท สาขาภาพยนตร์และสื่อดิจิทัล ม.เกษมบัณฑิต มารวมตัวกันปฐมนิเทศให้รุ่น13 ที่ "สบายดีอัมพวา" ซึ่งบ่ายวันนั้น ต้องรีบไปงานพระราชทานเพลิงศพ "ดอกดิน กัญญามาลย์" ผู้กำกับฯชื่อดังผู้ล่วงลับ

"อาแจ๊สฯ" บอกว่า ที่หยิบเอานวนิยายเรื่อง "งู" ของนักเขียนซีไรต์ "วิมล ไทรนิ่มนวล" มาสร้างเป็นภาพยนตร์ เพราะชอบมาตั้งแต่แรก ก่อนทำหนังเรื่อง "คนทรงเจ้า" เพียงแต่สมัยนั้น นวนิยายเรื่องงูเป็นอะไรที่สังคมยังไม่พร้อมเปิดรับ แต่สมัยนี้น่าจะไม่เป็นไร แต่ไม่รู้ว่าตรวจหนังจะให้ผ่านไหม คิดว่าน่าจะผ่าน เพราะไม่มีให้เห็นพระเสพสังวาส แต่ก็มีให้ตีความ และมีปัญหาไม่ผ่านก็จะเอาไปฉายต่างประเทศแทน

หนังเรื่องงูตัดต่อเรียบร้อยแล้ว จาก 3 ชั่วโมงตัดเหลือประมาณ 2 ชั่วโมง กำลังทำเพลงและดนตรีประกอบ "น้ำตัดไปเยอะเหลือแต่เนื้อๆแล้ว ถ้าตัดออกอีกก็ไม่ไหว" ผกก.วัยเก๋าเผย

ส่วนนักแสดง ใช้นักแสดงไม่มีชื่อได้พระเอกเป็นคนหาดใหญ่ ตัวร้ายคนมุกดาหาร, คนที่แสดงเป็นพระจากโคราช "ลงทุนน้อย ต้องกัดฟันทำเอง มีทีมเยอะต้องเสียเงินทั้งนั้น ผมทำเองหมดยอมเหนื่อย ถือว่าเราอยากทำแต่มีเงินไม่มาก คนที่เป็นงานเขาไม่มาทำ เขาทำกับโปรดักชั่นใหญ่ จึงเอาแต่คนที่พอเป็นงานทำงานแบบเหมาจ่าย"

ขณะเดียวกัน มองเรื่องผู้กำกับภาพยนตร์เป็นหนี้จากการทำหนัง ว่าสมัยก่อนคนทำหนังเยอะ หาเงินทำหนังก่อนแล้วไปขายสายหนัง ทางเหนือ-อีสาน-ใต้ ถ้าหนังดังก็ขายได้ ราคากดีก็ดีไป แต่ขายไม่ได้ก็เป็นหนี้สิน ปัจจุบันมีโรงหนัง2ค่าย ไม่เหมือนในอดีตต้องเสียค่าโรง 2.4 หมื่นบาท คนมาดูหนังจ่ายค่าตั๋ว โรงหนังได้ 60% คนทำได้แค่ 40% ไม่ใช่เรื่องดีนัก และคนทำหนังรุ่นใหม่ อาจใช้ทุนของตัวเอง ไปหาโรงฉายหนังต้องจ่าย2.4หมื่นบาทก่อน หนังไม่มีคนดูไม่กี่วันก็โดนถอดออก ซึ่งถือเป็นความเสี่ยงขาดทุน

อย่างไรก็ตาม "แจ๊สสยาม" ให้กำลังใจคนทำหนังไทยทั้งรุ่นเก่าและรุ่นใหม่ ที่มีใจในการทำหนัง ให้ต่อสู้กับความเปลี่ยนแปลงและความเสี่ยง แต่ยังเชื่อว่า "ภาพยนตร์" ยังไม่ล้มหายตายจากไป จะยังอยู่คู่สังคมไทยไปทุกยุคทุกสมัย!!