ชุมนุมคนรักหอย 2

............

ในงานชุมนุมคนรักและนักสะสมเปลือกหอยทั่วโลก มักมีการเชื้อเชิญให้สมาชิกจากที่ต่าง ๆ ของโลก นำเปลือกหอยที่แสนรักหรือผูกพันมากเป็นพิเศษมาประกวดกัน

ในงานหอยสองปีที่ผ่านมา ผมเองก็จัดการประกวดที่ว่านี้เช่นกัน ทำเล็ก ๆ ธรรมดา แต่เน้นคุณค่าทางจิตใจ ออกแบบถ้วยรางวัลที่สวยงามจับใจ ให้มีทั้งความเป็นไทยและความงามในเชิงธรรมชาติรังสรรค์ไว้ในตัว

ทำไมต้องประกวดกัน ?

คำตอบง่าย ๆ คือ การประกวดทำให้จิตใจของทุกคนมารวมกันในช่วงท้ายของงาน ร่วมพูดคุย ถกเถียงและปรึกษากัน ได้ทบทวนความคิดตน ความคิดคนอื่น ๆ ได้มอง “ความงาม” ซ้ำ ๆ

ในงานระดับโลกทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นในอเมริกา เช่น COA (Conchologists of America) หรืองานใหญ่ ๆ ในยุโรป แถวปารีส อ๊อตมาไชม์ โรม อาร์ช็อต แอนท์เวิร์ป ฯลฯ จะมีการคัดเลือกกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิมาตัดสินชี้ขาด

แต่งานเราทุกคนเท่าเทียมกัน เราจัดแสดงเปลือกหอยที่ประกวดตามหมายเลข พร้อมชื่อหอยและที่มาโดยเว้นชื่อเจ้าของไว้

เมื่อใกล้งานสิ้นสุดให้ทุกคนที่มาในงาน ณ เวลานั้นร่วมกันลงคะแนน และนับคะแนนประกาศกันในบ่ายหรือค่ำ และเชิญผู้ใหญ่ในงานมามอบรางวัลกันสด ๆ หน้าตู้จัดแสดงนั่นเอง สามรางวัลอันสูงสุดแต่เสมอกัน

ปีแรก พศ 2559 ใช้ชื่องานว่า Asian Shellers' Happening 2016 ผมออกแบบถ้วยรางวัล โดยนำส่วนหนามโค้งสุดท้ายของ“หอยหน้ายักษ์”Chicoreus ramosus หอยที่เป็นอาหารท้องถิ่นของภูเก็ต สายพันธุ์บ้านเรา มีหนามใหญ่และโค้งสวยที่สุดมาตัดเจียระไนลบคม แล้ววางบนแท่งแก้วที่ใช้เลเซอร์ยิงสลักชื่องานและหัวข้อที่ชนะภายในเนื้อแก้ว เป็นที่ฮือฮาและชื่นชมกันมาก

 ปีที่สองพศ 2560ใช้ชื่องานว่า Asian Shellers' Happening 2017 ผมออกแบบคล้ายแบบเดิม แต่ตัดชื่องานออกไป โดยยังคงรูปแบบเดิมของรางวัลปีที่แล้วมาให้ช่างชาวไทยบรรจงสร้างขึ้นด้วยแก้วที่เป่าหลอมจากไฟร้อน ๆ เน้นความสะอาดสดใส และแสดงฝีมือของช่างแก้วชาวไทย

และปีนี้ มีการเปลี่ยนแปลงบ้างเล็กน้อย โดยเปลี่ยนชื่องานเป็น Phuket Shell Show 2018 และโลโก้ของงานใช้ “หอยปีกนางฟ้า”Mirabilistrombus listeriหอยจำเพาะถิ่นจากย่านน้ำลึกของภูเก็ต ที่คุณพ่อสมนึกของพวกเราออกความคิดให้ และได้ “พี่อู๊ด” ดร. อนุชิต อนุชิตานุกูล นำไปเพิ่มความคิดร่วมกับศิลปินในกรุงเทพฯ เขียนลายทองของไทยบนพื้นดำทับไปบนผิวนอกของหอยมีลายนางฟ้าและเทวดาสยายปีกประดับประดาจนสมกับชื่อหอยปีกนางฟ้า สร้างความฮือฮาและเพื่อนๆ หลายคนอยากร่วมประกวดหอย

แตที่อดร่วมประกวด เพราะไม่ได้คิดนำหอยที่หวงติดตัวมาแต่ต้น ผู้ชนะสามคนได้แก่ วิค ดูง็อก ชาวฟิลิปปินส์กับหอยหนามทุเรียนพันธุ์หายากจากน้ำลึก คนที่สอง อลัน เซ็คคอมบ์ จากสาธารณรัฐแอฟริกาใต้ กับหอยเบี้ยฟุลตันพันธุ์ “มินิอาตรา” แสนสวยและหายากระดับตำนาน คนที่สามคือหนุ่มน้อยเกษตรกรชาวอินโดนีเซีย ดวิ คาห์โยโน ผู้ไม่มีเงินเดินทางมาร่วมงาน แต่ก็ได้ส่งหอยมาให้เพื่อน ๆ ได้ซื้อหาแลกเปลี่ยนแบ่งปันกัน ชนะไปด้วยหอยทากทักษิณาวัตรพันธุ์ยักษ์จากเกาะบอร์เนียว

ในงานนี้คุณหมอ อรุณ โรจนสกุล จากโรงพยาบาลและคณะแพทย์ฯ จุฬาฯ กล่าวเครียด ๆ แบบติดตลกตอนลงคะแนนว่า

“มันตัดสินยาก เพราะเหมือนเอากล้วยมาประกวดกับแอปเปิ้ล”

 จนผมอดหัวเราะไม่ได้ เพราะมันก็เป็นจริงตามนั้น ส่วนสำคัญที่สุดของการตัดสินปีนี้คือ เราได้ร่วมกันนำเสนอความงามวิจิตรของลายไทยจากฝีมือจิตรกรไทย “น้ำแข็ง” ลงบนเปลือกหอยของไทย

เราเชื่อว่าในปีถัด ๆ ไปงานเราจะไม่ใหญ่ขึ้น แต่จะมีความสุขที่เพิ่มพูนขึ้นในทุกปีอย่างแน่นอน