น้ำแข็ง กาแฟ และความฝัน

ฉบับนี้พบกับ “ธีระสันต์ พันธศิลป์” กวีหนุ่มใหญ่ มาบอกเล่าเรื่องราวการดิ้นรนต่อสู้ชีวิต ในบทกวีชื่อ “น้ำแข็ง กาแฟ และความฝัน” สำหรับธีระสันต์ พันธศิลป์ ถือเป็นกวีผู้มีผลงานตีพิมพ์ตามหน้านิตยสารต่างๆมาอย่างต่อเนื่องมายาวนาน และมีผลงานกวีนิพนธ์รวมเล่มเผยแพร่สู่สาธารณะมาหลายเล่มที่มีความน่าสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว 
                                                                                        เสรี ทัศนศิลป์

น้ำแข็ง กาแฟ และความฝัน

 

ทุกวันได้พบหน้าเวลาเช้า

รถเก่าเก่าขับมาจอดหน้าร้าน

เสื้อยืดย้วยขึ้นราใส่มานาน

บริการเขาทำเพียงลำพัง

 

เปิดท้ายรถน้ำแข็งตะแคงไหล่

แบกถุงน้ำแข็งไปเทใส่ถัง

ถุงแล้วถุงเล่าเวียนเพียรระวัง

พร้อมเก็บตังค์รวมไว้มอบให้เฮีย

 

ตะลอนไปทั้งวันเช้ายันค่ำ

ขาประจำ ขาจรจนอ่อนเปลี้ย

ร้านส้มตำ ตามสั่ง ทั้งบาร์เบียร์

มือตบเกียร์ตามองทาง สร้างชีวิต

 

เธอเป็นบาริสต้าหน้าบ้านบ้าน

จบพื้นฐานมัธยม พรหมลิขิต

สบช่องทางสร้างฝันวันละนิด

ร้านอยู่ติดปั้มน้ำมัน ขยันงาน

 

เขาและเธอพื้นฐานคนบ้านทุ่ง

ดั่งนกมุ่งเข้ามาหาอาหาร

เก็บสิ่งเริ่มเพิ่มสิ่งพบประสบการณ์

รอคืนบ้านพร้อมฝันอันงดงาม

 

จากแค่คนรู้จักเหมือนรักเริ่ม

คุ้นเคยเพิ่มเยื่อใยคอยไถ่ถาม

เสื้อยืดย้วยสีหมองแอบมองตาม

คล้ายนำความเย็นมาเติมอารมณ์

 

คนจนในเมืองใหญ่หัวใจแกร่ง

ด้วยน้ำพักน้ำแรงแบ่งสะสม

ฝันถึงร้านกาแฟสดรสนิยม

ใต้เงาร่มฉำฉาหน้าโรงเรียน

 

"จงลักจำเคล็ดวิชากาแฟสด

จำไม่หมดให้จดลงสมุดเขียน

ชงอย่างไรกาแฟสดให้รสเนียน

รอวันเปลี่ยนจากลูกจ้างไปสร้างตัว"

 

เขาพร่ำบอกบาริสต้าหน้าบ้านบ้าน

วันคืนผ่านทางหวังยังสลัว

รายจ่ายมืดคลุมทับรายรับมัว

วันคืนกลัวฝันเคยสดจะหมดแรง

 

เก็บฝันนานเกินไปใจหวั่นหวั่น

เกรงความฝันละลายคล้ายน้ำแข็ง

ขอเธอจงประหยัดและจัดแจง

เพื่อฝันแห่งเราสองต้องช่วยกัน

 

เงินเดือนทุกสิ้นเดือนเตือนคนรัก

ให้รู้จักแบ่งฝากเพื่อสร้างฝัน

บ้านนอก"เถียงนาน้อย"ยังคอยวัน

ปรับปรุงมันเป็นวิมาน"ร้านกาแฟ"

 

  ธีระสันต์ พันธศิลป์