เรื่องเล่าจากสนามหลวง....แม่ครับย่าร้องไห้ทำไม?

เรื่องเล่าจากสนามหลวง....แม่ครับย่าร้องไห้ทำไม?

เรื่องเล่าจากสนามหลวง.....แม่ครับย่าร้องไห้ทำไม?

ผู้สื่อข่าวรายงาน ในระหว่างที่มีการซักซ้อมริ้วขบวนพระบรมราชอิสริยยศค่อยๆเคลื่อนเข้าสู่ถนนราชดำเนินใน เพื่อเข้าสู่มณฑลพิธีท้องสนามหลวง เมื่อตอนสายของวันนี้ บรรยากาศจากที่เคยเงียบสงบ เริ่มมีเสียงสะอื้นเป็นระยะๆ ทุกสายตาจดจ้องไปยังพระมหาพิชัยราชรถ สองมือประนมกลางอกก่อนจะน้อมก้มกราบลงตรงหน้า

ทันใดนั้นเองก็มีเสียงเด็กน้อยดังขึ้นมา

"แม่ๆ ย่าเป็นอะไร ทำไมร้องไห้?"

เรื่องเล่าจากสนามหลวง....แม่ครับย่าร้องไห้ทำไม?

เด็กชายตัวน้อยถามมารดาด้วยความสงสัยตามประสาเด็ก ก่อนหันไปหาคุณย่าที่กอดพระบรมฉายาลักษณ์ร้องไห้สะอึกสะอื้น เด็กน้อยนั่งยองๆ มองไปด้วยใจจดจ่อในคำถามที่ประดังเข้ามาในหัว จนคุณแม่ต้องตอบว่าคุณย่าร้องไห้เสียใจอยู่นะลูก เพราะว่าพ่อหลวงไม่อยู่กับพวกเราแล้ว

"แล้วพ่อหลวงคือใครครับ?" เด็กน้อยังคงถามต่อ ทันใดนั้นเองมือของหญิงชราค่อยๆลูบหัวเด็กน้อยคนนั้นด้วยความเอ็นดู สองตาที่เต็มไปด้วยน้ำตามองไปที่นัยน์ตาที่ไร้เดียงสา ก่อนจะพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า

"พ่อหลวงคือพ่อของพวกเราทุกคน พระองค์เป็นบุคคลที่ประเสริฐยิ่งนักแต่พระองค์ไปอยู่บนฟ้าแล้ว พระองค์รักลูกทุกคน ดังนั้นหนูก็ต้องรักพระองค์ให้มากๆนะ" คุณย่าอธิบายโดยสังเขปเพราะด้วยวัยเด็กคงเป็นการยากที่จะเข้าใจ "หลานต้องเป็นคนดี ทำตามพ่อหลวงนะ" แล้วหญิงชราก็กลับไปอยู่ในภวังค์แห่งความโศกเศร้าเช่นเคย เด็กน้อยนำหมวกใบสวยมาใส่ให้ย่า แล้วนั่งยองๆปลอบหญิงชราให้หายเศร้าแบบเด็กๆ

"ไม่เป็นไรนะคับคุณย่า พ่อหลวงอยู่บนฟ้าแล้ว ผมจะเป็นเด็กดี ผมจะทำให้พ่อหลวงภูมิใจ"

ถึงแม้ในตอนนี้เด็กชายคนนี้อาจจะยังไม่รู้ความหมายที่ลึกซึ้งเพราะอาจพูดโดยครูพักลักจำ แต่เมื่อเติบโตขึ้นไปเด็กน้อยจะได้รู้ว่าสิ่งที่ตนเองพูดในตอนนั้นมีความหมายที่สำคัญและลึกซึ้ง...เพียงใด

เรื่องเล่าจากสนามหลวง....แม่ครับย่าร้องไห้ทำไม?

เรื่องเล่าจากสนามหลวง....แม่ครับย่าร้องไห้ทำไม?

Cr.ชาลินี ถิระศุภะ