'กันยา เซสเซอร์' ดีใจเยี่ยมบ้านเกิด

เมื่อเวลา 10.30 น.วันที่ 22 กันยายน นพ.ประวีณ ตัณฑประภา ผอ.รพ.ปากช่องนานา อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา พร้อมด้วย แพทย์ พยาบาล บุคลากร รวมทั้ง นางบุญจันทร์ ไชยแขวง อายุ 62 ปี หรือแม่จันทร์ อดีตพยาบาลซึ่งได้เกษียณอายุราชการไปแล้ว ต่างมารอรับ น.ส.กันยา เชสเซอร์ อายุ 23 ปี สาวพิการชาวอเมริกันเชื้อสายไทย ที่ถูกพ่อแม่นำมาทิ้งไว้ที่หน้า โรงพยาบาลปากช่องนานา เมื่อช่วงปี พ.ศ. 2537 ขณะนั้นอายุได้ประมาณ 3-4 เดือน พยาบาลและบุคคลากรของ โรงพยาบาล จึงได้นำมาเลี้ยงไว้ ตั้งชื่อว่า ด.ญ.กันยา ตามที่ได้พบเธอในเดือนกันยายน
จนเวลาผ่านไป 4 ปี หรือช่วงที่มีอายุเกือบ 5 ขวบ เจ้าหน้าที่พยาบาลที่เลี้ยงดูได้ติดต่อ สหไทยมูลนิธิ กรุงเทพมหานคร ที่เป็นมูลนิธิรับเลี้ยงเด็กที่พ่อแม่ทอดทิ้ง มารับไปเลี้ยงดูต่อ และ 2 ปีต่อมา ได้มีสองสามีภรรยาชาวอเมริกันมาพบ ที่มูลนิธิฯ จึงติดต่อขอรับไปเลี้ยงดูต่อที่อเมริกา ให้มีความเป็นอยู่และการศึกษาที่ดีตลอดมาจนเติบโต

น.ส.กันยา ได้กลับมายังสถานที่เคยได้รับการเลี้ยงดูที่โรงพยาบาลปากช่องนานา โดยนั่งรถมาตู้พร้อมกับพี่เลี้ยง ทันทีที่เปิดประตูรถ นางบุญจันทร์ ไชยแขวง หรือแม่จันทร์ ที น.ส.กันยา เรียก ได้โผเข้ากอดกัน ก่อนที่จะลงรถ จากนั้นได้ขึ้นไปบนห้องประชุม ชั้น 6 อาคารของ โรงพยาบาลมีการนำภาพเก่าสมัยเป็นเด็ก เล่นม้าโยก เล่นกับสุนัข มาฉายผ่านจอ ให้น.ส.กันยา ได้ดูถึงเรื่องราวที่ผ่านมา ซึ่งน.ส.กันยา ได้ถ่ายรูปไว้เก็บไว้ด้วย พร้อมกล่าวขอบคุณ

น.ส.กันยา ได้กล่าวถึงการกลับมาเยี่ยมบ้านเก่าในครั้งนี้ เพราะมีความคิดถึง และมาพูดให้คนจีนในประเทศไทยฟังในสถานที่แห่งหนึ่ง ในหัวข้อ “แรงบันดาลใจ” หลังจากมีการทักทายกันแล้วนั้น บุคลากร พยาบาล ทั้งที่เกษียณอายุไปแล้ว และยังไม่เกษียณ ต่างเอารูปที่เคยถ่ายไว้เอามาให้ดูพร้อมมอบของที่ระลึก และภาพถ่ายให้

นางบุญจันทร์ หรือแม่จันทร์ อดีตพยาบาลวิชาชีพ กล่าวว่า ตอนนี้เกษียณอายุราชการแล้ว กลับไปอยู่ที่บ้านที่ จ.สุราษฎร์ธานี เมื่อทราบว่า น.ส.กันยา เด็กที่เคยเลี้ยงดูมาจึงเดินทางมาพบ พร้อมยังบอกอีกว่า ยังมีคนที่ร่วมดูแลหลังจากออกเวรก็เอาไปเลี้ยงดูที่บ้านก็มีตน นางสมจิตร รอสูงเนิน พยาบาลวิชาชีพ หรือแม่จิตร นางบุญช่วย นาสูงเนิน พยาบาลวิชาชีพ หรือแม่ช่วย

"โดยครั้งแรกตอนที่ถูกนำมาทิ้ง อายุประมาณ 3-4 เดือน ช่วยกันเลี้ยงดูประมาณ 4 ปี จนกลายเป็นขวัญใจของ แพทย์ พยาบาล และบุคลากร ในโรงพยาบาล.และให้เรียกพ่อ เรียกแม่ทุกคน ต่อมาได้คุยกันว่าจะเลี้ยงดูเค้าต่อไปอย่างไร จึงได้ไปติดต่อที่ สหไทยมูลนิธิ ที่เป็นมูลนิธิที่ดูแลเด็กที่ถูกทอดทิ้ง มูลนิธิฯ ก็ดูแล ต่อมา มีสามีภรรยา ชาวอเมริกัน มารับไปเลี้ยงต่อ จนโด่งดังมีชื่อเสียง เป็นนางแบบ เป็นนักกีฬา ก็ไม่คิดว่าเค้าจะกลับมาเยี่ยม ก็ดีใจ"

ส่วนน.ส.กันยา หลังจากที่มีครอบครัวชาวอเมริกัน นำไปเลี้ยงตั้งแต่ช่วง 5 ขวบ ไปไหนมาไหนด้วยรถวีลแชร์ มีชีวิตแบบวัยรุ่นทั่วไป ต่อมาได้เปลี่ยนไปใช้สเกตบอร์ดในการเดินทาง และชื่นชอบในกีฬาประเภทเอกซ์ตรีม เล่นเก่งและดีจนเพื่อน ๆ ที่เป็นคนปกติต่างให้การยอมรับ ต่อมาช่วงอายุ 15 ปี ได้มีบริษัทมาติดต่อให้เธอได้เป็นนางแบบโฆษณา ชุดชั้นใน และยังได้เป็นนักกีฬา นักวิ่ง สเกตบอร์ด และกีฬาโต้คลื่น และเตรียมตัวซ้อมเพื่อเข้าแข่งขันกีฬา พาราลิมปิคของอเมริกา ในปี 2018 ที่จะถึงนี้ด้วย

น.ส.กันยา กล่าวถึงเรื่องที่มีคนถามว่ารู้สึกอย่างไรกับสภาพร่างกายแบบนี้ ว่าตนไม่เคยนำเรื่องนี้มาใส่ใจ มีแต่ความรู้สึกถึงพลังที่อยู่ภายใน และนำออกมาให้ทุกคนได้เห็นว่า ถึงร่างกายของตนจะเป็นแบบนี้ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรค และเป็นภาระของผู้อื่นแต่อย่างใด