เดินนำหรือเดินตาม

เดินนำหรือเดินตาม

วันนี้เป็นยุคที่มืออาชีพที่เป็นผู้ทำตามอาจมีผลตอบแทนในการทำงานไม่น้อยไปกว่าการเป็นผู้นำ ในขณะที่มีความสุขในการงานมากกว่าผู้นำเสียด้วยซำ้

ถ้ารู้ตัวก่อนว่า ฉันควรจะนำหรือตาม ชีวิตการงานก็ไม่ทุกข์ทรมาน ไม่เจอทุกข์ลาภที่ได้เป็นผู้นำ เพียงแต่ตามอย่างมืออาชีพ คือผู้นำอยากนำไปทางไหน ไปถึงเส้นชัยที่ไหน ทำให้ได้หมด คือทำได้แต่นำไม่ได้ เพราะนำได้มีอะไรอีกหลายอย่างที่แตกต่างจากทำได้ การงานสำเร็จได้ เพราะมีผู้นำมาบอกว่าจะทำงานกันไปถึงเส้นชัยที่ไหน และมีผู้ตามที่ช่วยทำให้งานไปถึงเส้นชัยตามที่ผู้นำชี้นำเอาไว้ งานจะสำเร็จได้ ต้องมีทั้งผู้นำและผู้ตาม ผู้นำและผู้ตามต่างก็มีส่วนในการสร้างความสำเร็จให้เกิดขึ้น

ถ้าทำงานแล้วรู้สึกว่าถ้าพรุ่งนี้เหมือนกับเมื่อวานแล้ว สบายใจมากกว่าที่พรุ่งนี้จะไม่เหมือนวันนี้ การเปลี่ยนแปลงอะไรก็ตาม มักทำให้ท่านหงุดหงิด ขอให้มุ่งมั่นทำงานเดิมต่อไปเรื่อยๆ อย่าตะกายไปเป็นผู้นำ ชีวิตถึงไม่ดีขึ้นชัดๆ แต่ก็ไม่ทุกข์อย่างแน่นอน เพราะผู้บริหารที่เป็นผู้นำที่มีคนยอมตามนั้น ต้องสามารถพาผู้ตามไปสู่อนาคตที่ดีกว่าได้ ซึ่งแน่นอนว่าตัวผู้บริหารเอง คือผู้ที่นำการเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้น เกลียดการเปลี่ยนแปลง อย่ามาเป็นผู้นำในวันนี้

ในระหว่างทำงานร่วมกับคนอื่นในแต่ละวันนั้น ถ้าท่านรู้สึกว่าเหน็ดเหนื่อยกับการควบคุมอารมณ์แทบทุกครั้งที่ต้องประสานงานกับคนอื่น วูบวาบไปหมดกับเรื่องที่คนนั้นคนนี้ทำ บ่อยครั้งที่ได้เกรี้ยวกราดกับใครแล้วรู้สึกว่าดีขึ้น เผลอๆ ก็ด่าใครออกไปเป็นประจำ ขอท่านอย่าได้พยายามก้าวสู่การเป็นผู้นำ เพราะในวันที่ท่านได้เป็นผู้นำแล้ว ท่านต้องควบคุมอารมณ์อยู่ตลอดเวลา เพื่อที่จะได้ไม่ไปออกฤิทธ์ออกเดชกับใคร ท่านต้องอดทนอดกลั้นตลอดเวลาทำงาน ซึ่งสุดท้ายจะเป็นผลร้ายกับจิตใจและสังขารของตัวท่านเอง ผู้ตามฉุนเฉียวได้ แต่ผู้นำต้องมั่นคงทางอารมณ์ ไม่งั้นไม่มีใครอยากเป็นผู้ตามแน่ ๆ ตามไปแล้วไม่รู้ว่าจะโดนเข้าเมื่อไหร่กับเรื่องอะไร ผู้นำที่ตามอย่างสบายอกสบายใจ ต้องมีความคงเส้นคงวา โกรธได้แต่ต้องโกรธกับเรื่องที่ผู้ตามคาดเดาได้ โกรธกับการงานแบบไหน ก็ให้เหมือน ๆเดิมไว้มาก ๆ ผู้ตามจะรู้เองว่าแบบไหนควรทำ แบบไหนไม่ควรทำ อย่าโกรธแบบสุ่ม วันนี้อย่างหนึ่ง พรุ่งนี้ไปอีกอย่างหนึ่งแล้ว เปลี่ยนโกรธไปเรื่อยๆ อย่าเข้าใกล้การเป็นผู้นำ

ถ้าท่านทำงานโดยเน้นวิธีทำ มากกว่าผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น ได้ลงมือทำท่านถือว่าได้ผลแล้ว ท่านลงมือทำในทันที แทนที่จะคิดก่อนทำว่า ทำเสร็จแล้วจะได้อะไร ใครมาถามว่าท่านทำอย่างนี้ไปเพื่ออะไร มักไม่ค่อยได้คำตอบที่เข้าใจได้ ท่านอธิบายขั้นตอนการทำงานได้เป็นอย่างดี แต่อธิบายไม่ได้ว่าสรรพสิ่งที่ท่านทำไปนั้น ส่งผลกระทบอย่างไรกับความสำเร็จขององค์กร ถ้าเป็นเช่นนี้ ท่านจะทุกข์อย่างยิ่งกับทุกข์ลาภที่ได้เป็นผู้นำ เพราะวันทั้งวัน ท่านอาจจะจมอยู่กับคำถามที่ท่านไม่สบายใจที่จะตอบ เพราะไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร ผู้นำที่มีผู้อยากติดตาม ต้องตอบได้ทันทีว่าทำอะไรไปเพื่ออะไร ก่อนที่จะตอบว่าทำอย่างไร ต้องตอบได้ว่าทำไม อะไร และอย่างไรในทุกเรื่องที่ทำ บูรณาการเรื่องที่ทำเข้ากับวิสัยทัศน์และพันธกิจขององค์กรได้เป็นอย่างกลมกลืน ไม่ใช่ตะแบงไปแบบไร้ตรรกะ หาลูกค้าเข้าร้านไม่ได้ ก็ตะแบงไปว่าไม่ได้เชิญลูกค้า

ที่สำคัญที่สุดคือท่านไม่แน่ใจว่าคนอื่นเชื่อถือในผลงาน และความประพฤติของท่าน ท่านว่าท่านทำงานเก่งที่สุด แต่พอมีเรื่องสำคัญ ใครๆ ก็นึกถึงคนอื่นทุกที ท่านว่าท่านเป็นคนอารมณ์ดี แต่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ท่าน แสดงว่าท่านต้องไม่พยายามไปเป็นผู้นำ เพราะผู้นำต้องได้รับความเชื่อมั่นอย่างจริงใจจากผู้ตาม หากปราศจากความเชื่อมั่นที่มาจากใจจริงแล้ว วันไหนท่านพลาด ท่านจะได้รู้ความจริง จากสิ่งที่ได้รับจากคนที่ท่านคิดมาตลอดว่าเขาศรัทธาท่านมานานแสนนาน

ผู้นำและผู้ตามล้วนมีส่วนสร้างความสำเร็จให้เกิดขึ้น ใครควรนำ ใครควรตาม ตนเองเท่านั้นที่มีคำตอบที่ถูกต้อง