อย่าทำให้วันแห่งความสุขกลายเป็นวันรวมทุกข์

อย่าทำให้วันแห่งความสุขกลายเป็นวันรวมทุกข์

ทำงานมาทั้งปีย่อมมีดีบ้าง แย่บ้างเป็นธรรมดา ปลายปีแทนที่เราจะระลึกถึงความสำเร็จที่ได้สร้างมา เรากลับหมกมุ่นอยู่กับสารพัดความล้มเหลว

จะเล็กจะน้อยก็เก็บมาคิดข้ามปี วันดีๆ ที่กำลังมาเลยหมดความดีไปหมด เหลือแค่วันหยุดสำหรับระลึกถึงความล้มเหลว ดังนั้นขอให้เริ่มต้นวันที่ดีที่กำลังหมุนเวียนมาด้วยการระลึกถึงความสำเร็จที่เราได้กระทำผ่านมา จะเล็กจะน้อยก็ลองนึกถึงไว้ก่อน ส่วนที่ผิดที่บกพร่องนั้นเก็บไว้เป็นครู คือแค่หาว่าพลาดไปได้อย่างไร วันหน้าจะป้องกันไม่ให้พลาดได้อย่างไร แล้วหยุดไว้แค่นั้น โดยไม่ต้องตำหนิตนเองซำ้ซาก เพราะตราบเท่าที่จิตจดจ่ออยู่กับความผิดพลาด ความเครียดก็จะตามมา ถ้าจิตกลับมาจดจ่อกับความสำเร็จ จะได้ความปิติปรากฎอยู่บนใบหน้าให้คนอื่นได้เห็น แล้วจะได้วันดีๆ กลับคืนมาจริงๆ จะเป็นวันที่เปิดรับความสุขสนุกสนานได้เต็มที่ ไม่ใช่เป็นเพียงภายนอกหัวเราะกับงานเฉลิมฉลองต่างๆ แต่ภายในร้องไห้กับความล้มเหลว

ทำงานด้วยกันกับคนมากมายหลายหน้า แต่ปลายปีมัวแต่ระลึกถึงคนแย่ๆ ที่ร่วมงานด้วย วันหยุดปลายปีกลายเป็นวันจดจำรอยแค้นที่คนนั้นคนนี้ ฝากเอาไว้ เจ้านายชมสิบเรื่อง นึกไม่ออก จดจำแต่เรื่องที่นายใหญ่ไม่ให้ความเป็นธรรม นั่งคิดนั่งแค้นกับความไม่เป็นธรรมเหล่านั้น ยิ่งคิดยิ่งเครียด แม้หน้าจะยิ้มไปกับงานสนุกสนานเหล่านั้น แต่ใจระทมอยู่กับเรื่องแย่ๆ ที่คนนั้นคนนี้ทำไว้กับเรา สุขนอกแต่ทุกข์ใน เลยทำให้เทศกาลดีๆ เป็นได้เพียงฉากบังหน้าความขมขื่นที่เรานึกของเราเอง ถ้าอยากใช้เวลาช่วงปลายปีทบทวนเรื่องที่ผ่านมา ก็คิดได้ว่าใครทำอะไรไว้กับเรา จดจำไว้ได้ว่าใครแย่แค่ไหน แต่ให้หยุดไว้แค่นั้น เพราะวันดีๆ เทศกาลดีๆ ไม่ใช่เวลาที่จะมาหาหนทางแก้แค้นอะไรกันในตอนนี้ ถ้าทำอะไรแย่ๆ กับใคร ในวันเวลาที่ดีของทุกคน จะหาคนชื่นชมความสามารถนี้ได้น้อยมาก มีแต่จะได้คนด่าว่าไม่รู้กาละเทศะ ที่แสดงความโหดเหี้ยมในวันเวลาของความสุข

เทศกาลดีๆ มาพร้อมกับกิจกรรมต่างๆ ที่ทุกคนคาดหวังว่าจะเป็นความสุข แต่ถ้าใส่ใจไปกับทุกเรื่อง จริงจังไปกับงานทุกเรื่องที่จะทำขึ้นเพื่อเสริมสร้างความสุขในโอกาสแห่งการเฉลิมฉลอง งานแห่งความสุขจะกลายเป็นงานรวมทุกข์ได้อย่างไม่น่าเชื่อ คิดกันหนักหนาอยากเห็นความสมบูรณ์แบบของสารพัดการเฉลิมฉลอง คิดกันหนักหนาว่างานนั้นต้องเลิศ งานนั้นต้องถูกอกถูกใจทุกคน โดยลืมคิดถึงความจริงว่าไม่มีงานใดในโลกนี้ที่สมบูรณ์แบบ ความสนุกของการเฉลิมฉลองส่วนหนึ่งมาจากเสียงหัวเราะกับความบกพร่องที่เกิดขึ้นจากความตั้งใจที่ดี ถ้าอยากให้วันดีๆ เป็นวันแห่งความสุข อย่าทำตัวเป็นออดิดเตอร์งานเฉลิมฉลอง อย่าทำตัวเป็นคนสุดยอดสมบูรณ์แบบกับงานเฉลิมฉลอง แค่เลือกชุดไปงานปาร์ตี้ปีใหม่ ก็กังวลว่าใครจะว่าอะไรบ้าง ก็กังวลว่าใครจะไม่ยอมแต่งตัวตามธีมที่ฉันบอก แค่เลือกอาหารมากินกันปีใหม่ ก็กังวลล่วงหน้าไปว่าใครจะว่าไม่อร่อย ลองคิดใหม่ว่า ไม่สวยก็สนุกได้ ไม่อร่อยก็สนุกได้ นายใหญ่ไม่ใส่ชุดซานต้าก็สนุกได้ แล้วเลิกเรียกร้องความสมบูรณ์แบบในเทศกาลแห่งการเฉลิมฉลอง จากทั้งตนเองและคนอื่น

ผู้คนที่ควรหลีกเลี่ยงมากที่สุดในช่วงวันดีๆ คือคนที่จมอยู่กับเรื่องแย่ๆ มีทัศนคติทางลบไปทุกเรื่อง ขนาดอวยพรวันปีใหม่ ก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวถึงเรื่องที่ไม่ดี เพราะเราจะไปรับทัศนคติที่เป็นลบนั้นติดมาด้วย แม้จะติดอยู่กับเราไม่กี่วัน แต่ไม่กี่วันนั้นควรเป็นเวลาที่จะได้ประโยชน์จากการคิดทางบวก จะจัดงานเลี้ยงก็กลัวไฟดับ จะเชิญใครสักคนมาร่วมงานเลี้ยง ก็กลัวลุงจะว่าเอา อยู่ไกลๆ คนคิดทางลบไว้มากๆ ในช่วงวันดี ทนอยู่ทนฟังมาเป็นปีกับผู้นำทัศนคติติดลบ หลบไปสักพัก อย่างน้อยก็ขอให้เป็นวันดีๆ สักสี่ห้าวันที่ไม่มีคนคิดลบมาใกล้ตัว