"มาราธิปไตย .. สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม"

เมื่อนำมาพิจารณาจะพบความจริงเชิงประจักษ์ในสัตว์สังคมยุคปัจจุบันทุกชนชั้น วรรณะ ชาติ ตระกูล ที่มีโอกาสได้ฐานะเกิดมาเป็นมนุษย์ สามารถเจริญสติปัญญา พัฒนาจิตใจให้สูงล้ำประเสริฐยิ่งได้

แต่กลับตาลปัตร เมื่อเห็นการใช้ความรู้ความสามารถที่ร่ำเรียนมาอย่างแสนลำบาก ไปในทางสร้างความทุกข์ยาก สนองตอบให้กับชีวิตตนเอง

อาตมาได้มีโอกาสเข้าไปให้การอบรมสั่งสอนผู้ต้องขังในเรือนจำแห่งหนึ่ง ได้พบคนที่มีความรู้มีหน้าที่การงานฐานะที่ดีหลายคน ต้องโทษคุมขังด้วยข้อหาต่างๆ นานา มีอยู่รายหนึ่ง บวชเรียนมาแล้ว จบเปรียญธรรม ๔ ประโยค เป็นลูกศิษย์สำนักของสมเด็จท่านหนึ่งที่มีชื่อเสียง แต่กลับกระทำความผิดข้อหาฉ้อโกง โดนพิพากษาจำคุก ๒ ปีเศษ จึงได้พูดคุยด้วย ได้รับคำตอบว่า เพราะความประมาท หลงตน... และอีกหลายๆ ราย เป็นไปในทำนองเดียวกัน

เรื่องการตกเป็นทาสของความรู้ที่เกิดจากการเรียนรู้แต่ขาดการพัฒนาจิตใจ จึงเป็นปมประเด็นปัญหาที่ก่อความทุกข์ให้เผ่าพันธุ์มนุษย์มาทุกยุคทุกสมัย ด้วยเป็นการจัดการศึกษาที่ขาดการจัดการเรียนรู้เพื่อการพัฒนาจิตใจควบคู่ ไม่ยึดหลักมนสิการวิธีตามระบบโยนิโสมนสิการ

การเรียนรู้ที่เข้าถึงชั้นความรู้โดยส่วนเดียว แต่ไม่สามารถนำความรู้มาสร้างปัญญา เพื่อยกระดับจิตใจได้ จึงเป็นปัญหาที่ทับซ้อนในปัญหาที่สั่งสมสืบเนื่องปัญหามาถึงปัจจุบัน เราจึงเห็นการสร้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ในยุคไอที ที่มากไปด้วยอธรรมราคะ วิสมโลภะ และมิจฉาทิฎฐิ

ธรรม ๓ ประการ เมื่อแพร่หลายในหมู่ชนใด สังคมใด ก็จักเสื่อมถอยในอายุ วรรณะ สุขะ พละ และสมบัติทั้งปวง

ดังกล่าวไว้ใน จักรวรรดิสูตร ว่าเป็นเหตุให้อายุ วรรณะ เสื่อมถอย และจะนำเนื่องไปสู่มิจฉาปฏิบัติที่ไม่เคยเกิดปรากฏ ไม่ว่าจะเป็นการปฏิบัติที่ไม่สมควร ไม่ชอบต่อพ่อแม่... ต่อสมณพราหมณ์ครูอาจารย์ ความไม่อ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ในตระกูล ที่จักถึงความแพร่หลาย

บ้านเมือง ประเทศชาติ จะวุ่นวาย แก่งแย่งชิงดี คิดแต่จะแสวงหาอำนาจให้ได้มา เพื่อนำไปสู่ประโยชน์แก่ตนและหมู่คณะ แม้จะต้องปฏิบัติอย่างผิดศีลผิดธรรม... ช่องทางแห่งการใช้เสียงข้างมากปกครองประเทศด้วยระบบประชาธิปไตย จะแปรรูปลงมาเป็นอัตตาธิปไตย และคณาธิปไตย โดยไปไม่ถึงธรรมาธิปไตย ก็ด้วยการติดกับดักความรู้ที่เรียนรู้ จนก่อเกิดทิฏฐิ (มิจฉาทิฏฐิ) คิดจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างตามความคิดทิฏฐิของตนและคณะ อย่างไม่คำนึงถึงแบบแผนอารยธรรมอันดีของบรรพชน ที่สืบทอดสังคมสันติสุข สืบเนื่องอารยประเพณีมา

กฎแห่งกรรมจึงต้องทำงานอย่างหนัก เพื่อสร้างสังคมดุลยภาพในหมู่สัตว์มนุษย์อันเป็นไปตามบริบทแห่งธรรม มนุษย์จึงสร้างกฎสมมติขึ้น (กฎหมาย) เพื่อใช้เสริมแนวกฎแห่งกรรม จะได้ทันสมัย ในการยับยั้งกระแสกิเลสที่ไหลซัดซ่านวันทวีของปุถุชนได้ แม้จะยากที่จะทนทานปิดแนวกั้นกระแสที่ถาโถมเข้าทำลายสัตว์มนุษย์ ผู้ตกอยู่ภายใต้อำนาจของกิเลสได้... ที่พึ่งสุดท้ายของสัตว์สังคมที่ตั้งขึ้นเพื่อรักษาความยุติธรรมจึงล้มเหลว ด้วยจิตใจที่ล่มสลายจากศีลธรรมความดีงามของหมู่ชน อะไรๆ จึงยากจะดำรงอยู่ เมื่อในที่สุด หมู่ชนพากันปฏิเสธแม้กระทั่งกระบวนการตุลาการเพื่อความยุติธรรมที่ตั้งขึ้นมาด้วยความรู้ของพวกเขาเอง

การจับศาสตราอาวุธ การประหัติประหาร การใช้กำลังเพื่อเอาชนะกันและกัน จึงก่อเกิดขึ้นในที่สุด ด้วยความรู้ที่เกิดจากการเรียนรู้ที่ผิดแผกไปจากธรรม .. ไร้ปัญญา ที่ใช้ความรู้ด้านเดียวเพื่อสนองตอบตัณหา... อะไรๆ จึงฉิบหายไปด้วยประการฉะนี้.. สัตว์มนุษย์จึงตกลงไปในวังวนความชั่วร้ายที่มากไปด้วยมิจฉาธรรม และนั่นคือสัญญาณความหายนะใต้อำนาจแห่งมารที่ได้ปรากฏขึ้นอีกครั้งในวิถีมาราธิปไตยครองโลก !!

 

เจริญพร