แฮปปี้ เซลส์แมน

ก่อนที่คุณจะตอบคำถามนี้ ดิฉันอยากให้คุณได้ฟังเรื่องราวชีวิตของผู้ชายคนหนึ่ง

เมื่อ 12 ปีที่แล้ว ดิฉันได้ร่วมงานกับบริษัทซึ่งทำธุรกิจจำหน่ายเวชภัณฑ์และเคมีภัณฑ์แห่งหนึ่ง เนื่องจากบริษัทไม่มีโรงงานผลิตในเมืองไทย พนักงานส่วนใหญ่จึงเป็นพนักงานขาย และที่นี่เองทำให้ดิฉันได้มีโอกาสรู้จักสุดยอดนักขายเคมีภัณฑ์มือหนึ่งของประเทศไทย

เขาคือผู้ชายวัยกลางคน รูปร่างท้วม ๆ น่ารัก

เขาดูภูมิฐาน จนหลายครั้งลูกค้าถึงกับตกใจว่านี่เซลส์แมนหรือซีอีโอ

เขาเป็นนักสร้างสีสัน ที่มาพร้อมความสนุกสนานและเสียงหัวเราะ

เขาคือผู้ชายอารมณ์ดี ใส่ใจคนรอบข้าง รักครอบครัว ไม่เพียงป๊อปปูลาร์ในหมู่พนักงาน แต่ครอบครัวญาติพี่น้องของพนักงานต่างก็รู้จักเขา

เขาคือ… “พี่สุขสันต์” พี่ชายที่แสนดีที่พวกเราเรียกกันสั้น ๆ ว่า “พี่แฮปปี้”

ดิฉันเคยหลงเข้าใจว่า “แฮปปี้” เป็นชื่อที่เพื่อน ๆ ตั้งให้คล้องกับชื่อจริง แท้จริงแล้ว “แฮปปี้ สุขสันต์” คือชื่อเล่นและชื่อจริงของพี่เขาตั้งแต่ออริจินัล

พี่แฮปปี้ตกหลุมรักอาชีพนักขาย เขารักการพบปะผู้คนเป็นชีวิตจิตใจ เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว พี่แฮปปี้เคยปฏิเสธโอกาสเลื่อนตำแหน่งครั้งสำคัญในการเป็นผู้จัดการทีม ด้วยเหตุผลว่าเขายังหลงใหลและมีความสุขกับงานขายที่ตนเองรัก หากย้อนกลับไปเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว การตัดสินใจเช่นนี้ดูเหมือนไม่รักอนาคตเอาเสียเลย เพราะโอกาสไม่ได้มาบ่อย ๆ และใคร ๆ ก็ล้วนอยากมีความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน องค์กรเองก็ผิดหวัดไม่แพ้กัน แต่สุดท้ายก็ต้องเคารพกับการตัดสินใจครั้งนี้ของพี่แฮปปี้ และเขาก็ได้ทำงานขายที่เขารักอย่างมีความสุข ดำเนินชีวิตอย่างพอเพียงเรื่อยมา

ล่าสุดเมื่อเดือนที่แล้ว ดิฉันเพิ่งทราบข่าวว่าพี่แฮปปี้ตัดสินใจเกษียณฟูลไทม์ด้วยวัยเพียง 50 ต้น ๆ ทิ้งงานขายที่รักที่ทำมาตลอดชีวิต เหตุผลจะเป็นเพราะอะไรดิฉันไม่รู้ และไม่อยากรู้ เพราะนั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญเท่ากับการใช้ชีวิตแสนสุขหลังเกษียณของเขา ทั้งความสุขที่เกิดกับการอยู่กับตัวเอง ไม่ว่าจะทำอาหารกินเอง ออกกำลังกาย เล่นเกมออนไลน์ เชียร์บอล เรียนภาษาเพิ่มเติม หรือความสุขที่เกิดจากการพบปะสังสรรค์กับเพื่อนฝูง ด้วยการเดินสายทำบุญ ปาร์ตี้ ท่องเที่ยวในแบบ unseen ที่ทำได้ไม่ง่ายในช่วงชีวิตพนักงานฟูลไทม์

ดิฉันเชื่อว่าทุกชีวิตล้วนมีวันที่สุขบ้าง ทุกข์บ้าง เช่นเดียวกับพี่แฮปปี้ สุขทุกข์เป็นเรื่องของใจ ความสุขนั้นเริ่มต้นที่ใจของเราไม่ใช่คนอื่น “ใจของเรา” ฟังดูแล้วเข้าใจยาก แต่จากการศึกษาด้านพฤติกรรมศาสตร์เรียกมันว่า “Personal Value” สิ่งที่เราให้คุณค่า ให้ความสำคัญที่สุดในชีวิต

Personal Value เป็นตัวผลักดันวิธีคิด วิธีใช้ชีวิต วิธีทำงาน รวมถึงเป็นปัจจัยสำคัญที่ผลักดันการตัดสินใจครั้งสำคัญ ๆ ให้กับอนาคตของคุณ ทีมงานและองค์กร

จากประสบการณ์ 20 กว่าปีที่ทำงานกับคน ดิฉันพบว่าคนที่มีเงินมากกว่า ตำแหน่งสูงกว่า ชื่อเสียงดีกว่า ไม่ได้แปลว่าจะมีความสุขมากกว่า ความสุขเกิดขึ้นเมื่อสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่ มันตอบโจทย์คุณค่าในใจคุณ

วันนั้น…ดิฉันคงเสียดายแทนพี่แฮปปี้ที่ไม่รับโอกาสเลื่อนตำแหน่งในครั้งนั้น

แต่วันนี้…ดิฉันรู้สึกดีใจกับพี่แฮปปี้ เขาอาจไม่ใช่คนที่รวยที่สุด แต่ตอนนี้เขาคือคนที่มีความสุขที่สุด สุขที่ค้นพบ Personal Value ของตนเองและมันเป็นสิ่งผลักดันให้พี่แฮปปี้ใช้ชีวิตในแบบ “แฮปปี้ เซลส์แมน” สมชื่อ มิสเตอร์สุขสันต์ ตลอดระยะเวลา 50 กว่าปีที่ผ่านมา

…แล้วคุณล่ะคะ คุณให้ความสำคัญกับอะไรที่สุดในชีวิต?