มากราบพ่อหลวงเพราะถูกบังคับหรือเชื่อการโปรประกันดาหรือ

พระบรมศพพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลเดช พ่อหลวงของปวงชนชาวไทยเมื่อวันที่ 26 ตุลาคม 2560 เป็นไปด้วยความสง่างามยิ่งใหญ่สมพระเกียรติยิ่ง แต่ทุกคนก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ไม่อยากให้มีงานวันนี้เกิดขึ้นเลย เมือถึงเวลา ทำพิธีถวายพระเพลิงจริง ในเวลาประมาณ 22.14น ประชาชนต่างก็ตั้งจิตสวดมนต์อธิษฐานน้อมส่งเทวดาเสด็จกลับสรวงสวรรค์ ณ เวลานั้น เกือบทุกคนกลั้นน้ำตาไม่อยู่ หลายคนปล่อยโฮออกมา เพราะเป็นที่ชัดเจนแล้วว่าพระองค์จากไปแล้วจริงๆ และไม่มีสรีระร่างของพระองค์บรรทมอยู่ที่พระที่นั่งดุสิตมหาปราสาทอีกแล้ว

จากกรณีที่มีสื่อต่างประเทศหรือบุคคลใดก็ตามกล่าวหาว่า ในการจัดสร้างพระเมรุมาศและการจัดพระราชพิธีในครั้งนี้ เป็นการฟุ่มเฟือย สิ้นเปลืองมากนั้น แม้ก่อนหน้านี้จะมีผู้ตอบและแสดงความเห็นโต้แย้งข้อกล่าวหาดังกล่าวไปมากแล้วก็ตาม ขอตอบในฐานะคนไทยคนหนึ่งว่า เห็นด้วยและไม่เสียดายเลยกับการใช้งบประมาณในการจัดพระราชพิธีและการสร้างพระเมรุมาศ ที่ยิ่งใหญ่สมพระเกียรติพระมหากษัตริย์อันเป็นที่เคารพรักของคนไทยและประชาชนในส่วนอื่นของโลกอีกหลายประเทศ และถ้าหากรัฐบาลจะยกภาระด้านงบประมาณส่วนนี้ให้เป็นของประชาชน โดยไม่ต้องใช้งบประมาณของแผ่นดินเลย ก็เชื่อว่าประชาชนยินดีและเต็มใจเป็นอย่างยิ่ง จะมีประชาชนทุกหมู่เหล่าร่วมกันช่วยกันลงขันตามอัตภาพไม่ว่าด้วยเหรียญหนึ่งบาท จนถึงหลักสิบ หลักร้อย หลักพัน หลักหมื่น หลักแสนจนถึงหลักล้านบาท จนท่วมงบที่ต้องใช้จริงแน่นอน

การจัดสร้างพระเมรุมาศและพระราชพิธีในการถวายพระเพลิงในครั้งนี้นอกจากเพื่อให้ยิ่งใหญ่สมพระเกียรติของพระมหากษัตริย์จอมปราชญ์ บรมครูของปวงชนชาวไทยที่เป็นที่เคารพรักยิ่งของปวงชนชาวไทย ที่แผ่ไปถึงประชากรโลกบางส่วนแล้ว ยังเป็นการส่งเสริม สืบสานและอนุรักษ์ ศิลปวัฒนธรรม ประเพณี ที่ไม่อาจประเมินคุณค่าเป็นตัวเงินได้ จนมีคำกล่าวว่าเป็นการสร้างสมบัติ ในด้าน ศิลปวัฒนธรรมประเพณีให้ชาติและมนุษยชาติสืบไป ในประการที่บุคคลที่อยู่ในสังคมที่ไม่มีรากเง่าทางวัฒนธรรมประเพณีของตนเองยากจะเข้าใจได้

งบประมาณในการสร้างพระเมรุมาศและการจัดพระราชพิธีในครั้งนี้ ไม่อาจเทียบได้กับงบประมาณจำนวนมหาศาลที่บางประเทศใช้ไปในการทำสงครามรุกรานประเทศอื่น หรือใช้ในการสนับสนุนและจัดหาอาวุธให้ให้ประชาชนในบางประเทศสู้รบกันเอง เพื่อประโยชน์ของตนเอง ซึ่งมีแต่การทำลายล้างชีวิตของผู้คน บ้านช่องห้องหอ. โบราณสถานสมบัติของ มนุษยชาติ

สำหรับกรณีที่สื่อบางคนถามว่าที่มีคนไทย มาถวายความอาลัยมาสักการะพระบรมศพ และมาร่วมในพระราชพิธีถวายพระเพลิงมากมายนั้น มาเพราะมีการโฆษณา โปรประกันดามาก และมีการบังคับให้มาหรืออย่างไร ก็ขอตอบในฐานะคนไทยคนหนึ่งว่าทุกคนมาด้วยใจ ด้วยความเคารพรัก ด้วยศรัทธาบารมีของพระองค์ท่าน ศรัทธาบารมีไม่อาจเกิดขึ้นได้จากการโฆษณาประชาสัมพันธ์โปรประกันดาเพียงอย่างเดียว แม้อาจเกิดขึ้นได้แต่ชั่วประเดี๋ยว ประด๋าว ไม่จีรังยั่งยืน แต่ศรัทธาบารมีในหลวงรัชกาลที่เก้า เกิดขึ้นและสั่งสมมานานจากวัตรปฏิบัติ ที่พระองค์ปฏิบัติภารกิจตลอดเวลาเจ็ดสิบปีที่ครองราชย์ เยี่ยมเยียนช่วยเหลือประชาชนเกือบทุกตารางนิ้วของประเทศ แม้แต่ในถิ่นทุรกันดารที่รถเข้าไม่ถึง มีโครงการตามพระราชดำริ ช่วยเหลือแก้ปัญหาความเดือดร้อนร้อน ช่วยการทำมาหากิน การกินดีอยู่ดีของประชาชนสี่พันกว่าโครงการ และพระราชทานแนวคิด ให้ความรู้ ที่เรียกว่าเป็นศาสตร์พระราชาในการแก้ไขปัญหาต่างฯและส่งเสริมสนับสนุนอาชีพ การทำมาหากินของประชาชนอย่างมากมาย จนแผ่ไปถึงต่างประเทศ

ในวันถวายพระเพลิงเมื่อวันที่ 26 ตุลาคม 2560 มีประชาชนจำนวนมาก ต้องมานอนริมถนนเพื่อจองที่เข้าไปในบริเวณมณฑลพิธีท้องสนามหลวงหรือใกล้เคียง ล่วงหน้าสองถึงสามสี่วัน ต้องลำบากลำบนทั้งการกินการนอนการขับถ่าย มีหรือคนที่ถูกบังคับให้มาหรือมาเพราะการโฆษณาโปรประกันดา จะยอมลำบากลำบนเช่นนี่ ในตอนเข้าแถวคัดกรองมีหลายคนเป็นลมล้มป่วยมาหาหมอที่ให้บริการอยู่ในบริเวณนั้น เร่งให้หมอรีบให้ยา พอเดินไหวจะรีบไปเข้าคิวต่อ มีหรือผู้ที่ถูกบังคับให้มา จะฝืนทนต่อความป่วยเจ็บได้ขนาดนั้น

สำหรับประชาชนที่ไปวางถวายดอกไม้จันทน์ ที่เมรุมาศจำลองทั้งในกรุงเทพหรือต่างจังหวัดหรือที่จุดวางดอกไม้จันทน์อื่นฯ บางแห่งต้องใช้เวลาเข้าแถวถึงเก้าชั่วโมง บางคนขับรถตระเวนไปยังวัดต่างฯเพื่อหาจุดที่เข้าแถวไม่ยาวแต่กระนั้นก็ยังต้องใช้เวลาชั่วโมงกว่า ที่จังหวัดทางภาคใต้ มีครูคนหนึ่งซึ่งตั้งครรภ์ได้หกเดือน ไปรอเข้าคิวที่หาดใหญ่แต่คิวยาวมาก จึงขับรถไปจังหวีดสตูล กระนั้นก็ยังต้องเข้าคิวนานพอสมควร จนต้องพูดกับลูกในครรภ์ว่าอย่าดิ้นนะ อย่าให้แม่เป็นลม แม่จะมากราบพ่อ ในครั้งสุดท้าย ในต่างจังหวัดหนึ่งมีเกษตรรายหนึ่งไม่มีร้องเท้าหุ้มส้นใส่ ซึ่งไม่ถูกตามระเบียบ จึงลงทุนตัดส่วนบนรองเท้าบูทที่ใช้ใส่ทำงานในท้องนา ให้เหลือส่วนที่เป็นรองเท้าหุ้มส้น เพื่อให้เข้าไปถวายดอกไม้จันทน์ได้ ในจังหวัดสุรินทร์ มีชาวบ้านคนหนึ่งฐานะยากจน ตั้งใจจะไปถวายดอกไม้จันทน์เพื่อแสดงความอาลัยต่อกษัตริย์ที่เขาศรัทธา เมื่อไปถึงจุดคัดกรอง ปรากฏว่าสวมกางเกงยีน เข้าไปไม่ได้ ต้องวิ่งกลับบ้าน ไปยืมเสื้อผ้าเพื่อนบ้านใส่ และโดยที่ต้องใส่เสื้อเข้าในกางเกง แต่ไม่มีเข็มขัด จึงใช้เชือกฟางร้อยเป็นเข็มขัด เพื่อให้เข้าไปถวายดอกไม้จันทน์ให้ได้ ชาวบ้านจากจังหวัดกาญจนบุรี ตาพิการไปหนึ่งข้าง สุขภาพร่างกายไม่แข็งแรงนัก แต่อุตส่าห์ขับรถมอเตอร์ไซด์ จากกาญจนบุรีเข้ามาที่ศิริราช เพื่อเข้ามาวางดอกไม้จันทน์ถวายพ่อ

เหตุการณ์ที่ยกมาเป็นตัวอย่างดังกล่าวเป็นเพียงส่วนน้อย เท่านั้น แต่ก็ใคร่ขอถามผู้สื่อข่าวคนนั้นว่าโดยวิจารณญานของวิญญูชนทั่วไปหรือแม้แต่ใช้สามัญสำนึกธรรมดา พิจารณาได้หรือไม่ว่า คนเหล่านี้หรือที่ถูกบังคับให้มา หรือมาเพราะการโปรประกันดา

ธ สถิตในดวงใจตราบนิจนิรันดร์