ท่าทีของ 'นปช.' เอื้อ 'ปรองดอง'

 ที่จะนำไปสู่ความสำเร็จอย่างยิ่ง

ยิ่งเมื่อ “นปช.” มีท่าทีที่อย่างชัดเจนจะร่วมสังฆกรรมด้วย ยิ่งน่าสนใจ

โดยเฉพาะจตุพร พรหมพันธุ์ ประธาน นปช. กล่าวในเวทีสานเสวนา เรื่องปรองดอง ที่จัดโดย พีซทีวีและ นปช.(5ก.พ.) ตอนหนึ่งว่า ส่วนตัวยังเชื่อว่า ปรองดองครั้งนี้ใกล้ความจริงมาก ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าปรองดองกันเรื่องอะไร เรามาไกลถึงขนาด ไม่รู้ว่าใครเป็นคู่ขัดแย้งกับใคร เพราะวันนี้มีทั้งคู่ขัดแย้งที่ส่วนหนึ่งรู้ตัว กับส่วนที่ไม่รู้ตัว ซึ่งตรงนี้มีปัญหา...

พวกตนพร้อมยอมเจรจาปรองดอง ลงนามเอ็มโอยู ก็พร้อม ทั้งที่ไม่รู้ว่า ยู นั้นคือใคร ครั้งนี้ขอให้ไปให้สุดทาง ในรูปธรรมระยะเวลา 90 วัน อย่างที่ผู้มีอำนาจบอกจะต้องรู้ผลในเวลานี้ ก็คงรู้ผลแล้วว่าจะสำเร็จหรือไม่

ขณะธิดา ถาวรเศรษฐ เห็นด้วยที่ไม่ควรนำผลการศึกษาแต่ละคณะทิ้งไป ควรนำมาใช้ด้วย เพราะนปช. อยากให้เน้นความสำคัญตกลงจะเอาระบอบใด...

ประเด็น ก็คือ ที่ผ่านมา เป็นที่รับรู้กันดีว่า “นปช.” มีส่วนสำคัญ ที่จะทำให้การปรองดอง “สำเร็จ” หรือไม่ เพราะฐานมวลชนส่วนใหญ่ของ “นปช.” ยังคงเชื่อมั่นในการตัดสินใจของแกนนำ

อีกอย่าง ท่าทีของ “นปช.” ยังทำให้หลายฝ่ายจับตามองว่า มีสัญญาณมาจาก ทักษิณ ชินวัตร หรือไม่ ท่ามกลางคดีของ “อดีตนายกฯปู” ยิ่งลักษณ์ ชินวัตรยังไม่รู้ชะตากรรมว่าจะออกหัวออกก้อย การปรองดองจึงน่าจะเป็นทางออกเดียวที่ช่วยให้หนักกลายเป็นเบา? หรือมีอะไรที่มากกว่านั้น???

ที่สำคัญ ในแง่การเมือง ก็มิอาจต้านทานกระแสความต้องการสร้างความปรองดองของประชาชนได้

แม้ว่า เบื้องลึก อาจเป็นการปรองดอง ที่ยังคง“สร้างดาวคนละดวง” กันกับ รัฐบาล “คสช.” อยู่ก็ตาม แต่อย่างน้อยก็ยังถือว่ามี“จุดร่วม” ที่น่าติดตามอย่างยิ่ง

แน่นอน, วันนี้เพิ่งแค่เริ่มต้น และความสนใจในเรื่องปรองดองของแต่ละฝ่าย แม้จะมีจุดร่วมเดียวกัน แต่ก็ยังมีจุดต่างในหลากหลายแนวทางปรองดอง และข้อเสนอที่เป็น “เงื่อนไข” ปรองดองด้วย จึงยากที่จะบอกว่าเป็นเรื่องง่ายในการปรองดอง

แต่ที่น่าดีใจ และมองเห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ขึ้นมาแล้วก็คือ ท่าทีที่เอื้อต่อการสร้างความปรองดองของ “นปช.” นั่นเอง

เพราะแค่ยอมรับการเป็นเจ้าภาพของ “รัฐบาล คสช.” และพร้อมทำข้อตกลงร่วม ก็ถือว่า สำเร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว เพียงแต่ทุกฝ่ายจะฉวยโอกาสนี้ได้หรือไม่เท่านั้น