‘วิกฤตโลกล้อมไทย’วันนี้ มาจากสาเหตุเดียวกันหมด

‘วิกฤตโลกล้อมไทย’วันนี้  มาจากสาเหตุเดียวกันหมด

ปัญหาใหญ่ ๆ ของไทยที่เกี่ยวกับกิจกรรมระหว่างประเทศ เริ่มปรากฏให้เห็นชัดเจนมากยิ่งขึ้นทุกที

ไม่ว่าจะเป็นการทำประมงผิดกฎหมาย

  การค้ามนุษย์ทั้งคนไทยและคนต่างด้าว

  ปัญหาองค์การการบินพลเรือนระหว่างประเทศ

และล่าสุดพบหลุมศพ 32 หลุม ขุดเจอ 26 ศพที่เกี่ยวกับชาวโรฮิงญา

คนไทยตื่นตัวและตระหนักก็เมื่อมีข่าวจากต่างประเทศ ทั้ง ๆ ที่สื่อมวลชนในประเทศได้รายงานประเด็นเหล่านี้มาเป็นระยะ ๆ แต่ไม่เกิดกระแสในสังคม เพราะเหมือนจะไม่มีใครต้องเดือดร้อน ทั้ง ๆ ที่นี่คือปัญหาระดับสากลที่มีผลต่อระดับชาติ

นี่แหละ โลกล้อมไทย ของจริงที่ไม่เกี่ยวกับการต่อสู้ระหว่างกลุ่มการเมืองที่ไปตั้งป้อมอยู่เมืองนอก เพื่อวางแผนจะกลับมายึดอำนาจในประเทศ

แต่นี่คือปัญหาใหญ่โตที่ต้องอยู่ในอันดับต้น ๆ ของการแก้ปัญหาระดับชาติ ที่ผ่านมานักการเมืองที่อาสามาบริหารประเทศไม่เคยเข้าใจ และแม้จะรับรู้ปัญหาก็ไม่มีความรู้ ความเชี่ยวชาญหรือความมุ่งมั่นทางการเมืองเพียงพอที่จะลงมือแก้ไขอย่างแท้จริง

วันนี้แม้นายกฯประยุทธ์ จันทร์โอชา จะใช้อำนาจเด็ดขาดของมาตรา 44 เพื่อลงไปแก้ปัญหาให้เบ็ดเสร็จ ก็มิใช่ว่าจะทำได้ เพราะปัญหาพื้นฐานที่ทำให้เกิดวิกฤตรอบด้านของประเทศนั้นอยู่ที่คอร์รัปชันในระบบการเมืองและราชการอย่างปฏิเสธไม่ได้

ล่าสุดเรื่องเจอหลุมฝังศพชาวโรฮิงญาที่ชายแดนไทย-มาเลเซียเป็นสิบ ๆ ร้อย ๆ ศพ เป็นขบวนการค้ามนุษย์อย่างโจ่งแจ้ง มีนักการเมืองท้องถิ่น ตำรวจ และผู้มีหน้าที่ดูแลกฎหมายเกี่ยวโยงอย่างชัดเจน หากินกับคนไร้ถิ่นฐาน คนไร้อำนาจต่อรอง เป็นเรื่องอื้อฉาวเกรียวกราวไปทั่วโลก

เรื่องการทำประมงผิดกฎหมาย ใช้แรงงานโหดเหี้ยมผิดมนุษย์และเรื่องที่ ICAO บอกว่าตรวจสอบแล้วมาตรฐานความปลอดภัยของไทยไม่ผ่าน หากพิเคราะห์ให้ลึกซึ้งมีสาเหตุมาจากเหตุเดียวกันหมด

นั่นคือคอร์รัปชันในระบบการเมืองและระบบราชการ ความไร้สำนึกต่อศีลธรรม และการไม่บังคับใช้กฎหมายอย่างจริงจัง หรือใช้กฎหมายเฉพาะกับคนที่ไม่มีอำนาจต่อรองในสังคมขณะที่คนที่อยู่ในฐานะดีกว่าได้รับการคุ้มครองจากอำนาจทางการเมืองและสังคมที่ไม่เป็นธรรม

คำว่าความ เหลื่อมล้ำ เห็นได้ชัดจากกรณีต่าง ๆ ที่กำลังคุกคามเสถียรภาพทางสังคมและเศรษฐกิจของประเทศ

ปัญหาค้ามนุษย์, การรีดไถเรียกค่าไถ่คนต่างด้าว, การหลบเลี่ยงไม่ทำตามมาตรฐานสากลทั้งเรื่องแรงงาน, การบินพลเรือน, การประมง, แม้เรื่องกฎหมายต่อต้านการฟอกเงิน เป็นประเด็นที่มีในไทยมาช้านาน

แต่เพิ่งโผล่ขึ้นมาเป็นวิกฤตซ้อนวิกฤต ก็เพราะระบบการเมืองและธุรกิจที่ฟอนเฟะ ใครมือยาวสาวได้สาวเอา

เราเคยคิดว่าแก้ปัญหาแบบไทย ๆ หรือขายผ้าเอาหน้ารอดบ้าง ผักชีโรยหน้าบ้าง โดยไม่ลงไปวิเคราะห์ที่ต้นตอเพื่อแก้ปัญหาอย่างแท้จริง

พอเกิดเรื่องกับองค์การระหว่างประเทศ เรื่องเลวร้ายถึงขั้นเขาขีดเส้นตาย เจ้าหน้าที่แทนที่จะมีแผนการแก้ไขระยะสั้น ระยะกลาง และระยะยาวให้ประชาชนได้เห็น เรากลับได้ยินว่าจะมีการวิ่งเต้นไปหาคนมีอำนาจเพื่อขอให้เขาอะลุ่มอล่วยเพื่อแก้ปัญหาเฉพาะหน้า

ยิ่งเขาเห็นเราแก้ปัญหาด้วยการ ขอความเห็นใจ แต่ไม่เห็นแผนงานแก้ปัญหาที่ยั่งยืน เขาก็ยิ่งลดความเชื่อถือ เพราะมาตรฐานสากลก็คือมาตรฐานสากล การร้องขอความกรุณาแบบไทย ๆ ใช้ได้เฉพาะบางเรื่องบางกรณีเท่านั้น ท้ายที่สุด ไม่ว่าจะเข้าใจหรือเห็นใจเราเพียงใด เขาก็ต้องทำตามกติกาที่คนอื่น ๆ ทุกคนต้องเดินตาม

เราจะเป็นข้อยกเว้นตลอดกาลไม่ได้ ทราบแล้วต้องเปลี่ยนจริง ๆ ครับ